Άξια και ανάξια λόγου

Το να προσπαθήσεις να εξηγήσεις γιατί η Ξάνθη δεν νίκησε τους Φαίακες ή  γιατί η Κέρκυρα δεν έφυγε με το διπλό από το Αρένα ανήκει στο δεύτερο μέρος του τίτλου... Ανάξιο λόγου.

Για όσους είχαν την ατυχία να στηθούν σε έναν τηλεοπτικό δέκτη και να... μαζοχιστούν επί ενενήντα φεύγα λεπτά της ώρας (και να φάνε και δούλεμα απο τους θαμώνες του καφενείου) το σημερινό αποτέλεσε άλλο ένα χάσιμο χρόνου.

Ίσως να είμαστε "κουρασμένοι" από την υπερπροσπάθεια της Βέροιας. Ίσως πάλι να μην έχουμε συνειδητοποιήσει πως μέχρι εκεί μπορούμε. Δεν είμαστε για περισσότερα. Πάλι καλά, δηλαδή, που υπάρχουν και χειρότεροι...

Αυτό που έκανε, όμως, ο μικρός Στέλιος Πόζογλου της Κ17 του ΠΑΟΚ, είναι απο αυτά που με κάνουν να πιστεύω και να ελπίζω πως δεν μπορεί, μια ελπίδα υπάρχει. Απο τα άξια λόγου. Κάτι που θα μας κάνει να ξαναδούμε το ποδόσφαιρο όπως πρέπει. Ώς το ομορφότερο παιχνίδι στον κόσμο...